نگاهدار قرآن باش
ما اینجا چندسالی باهم کار داریم، کجا؟ اینجا😀 خوشبینانه ۲ سال و بدبینانه ۴ سال.
تو اینمدت هر روز باهم قسمتی رو ریز ریز میخونیم و می‌فهمیم.
به این نیت هم میخونیم که در گفتگوی خصوصی با خدا نشستیم.
حرفهای مکتوب خدا رو به ذهنمون میسپاریم و با راهنمایی این کتاب بزرگ، زندگی رو همونجور که شایسته هست زیست میکنیم.
امروز ده روز گذشت از شروع حفظ همسایه‌های قرآن.
قبلا اینجا نگفتم از روال کارِ حفظ قرآن؛ اما بعدتر خواهم نوشت که روالِ کار من چجوری بوده و چه آزمون و خطاهایی رو گذروندم و خواهم گذراند. این خواهم گذراند خیلی مهمه و تاکید دارم روش. چون من روش وحی منزلی رو بلد نیستم؛ اما فعلا از این روش، تا اینجا نتیجه خوشایندی گرفتم و درحال تکمیل دانسته‌هامم.
طبق خط قرآن عثمان طه، توی ۱۰ روز به احتساب نیم صفحه حفظ کردن، میشه نصف یک حزب؛ هر جز ۲ حزب هست.
خب این خودش ایولا داره. نداره؟
شروعی که با فسطاط القرآن باشه؛ نورعلی نوره. راجع به فسطاط قبلا اینجا گفته بودم.
طبق روال تکرار، هر بخشی که حفظ کردیم تا ۱۰ روز مستمر باید مرور بشه.
اما تکلیف بعد از ۱۰ روز چیه؟ چطور متوجه بشیم که تو ذهنمون حک شده و دیگه نیاز به مرور نداره؟
💥 نوشتن صفحه از حفظ
بله، راهش همینه. شما یک دور صفحه رو از قرآن مرور میکنی. بعد یک قلم و کاغذ برمیداری و شروع میکنی به نوشتن از روی ذهنت؛ جوریکه حتما جای آیه‌ها و سرخط ها رعایت بشه.
✔ اگر درست بود و دقیق. خیلی هم عالی. پرونده تکرار صفحه رو می‌بندیم.
✔ اگر درست نبود؛ ۱۰ روز دیگه مرور ذهنی رو ادامه میدیم و روز ۲۰ام دوباره از حفظ مینویسیم.
اینبار حتما باید درست شده باشه؛ اگر نه! یعنی اینکه در مرور و روش حفظ اهمال‌کاری انجام دادیم و طبق قاعده گفته شده پیش نرفتیم. پس برمیگردیم از نو، همونجوری که باید حفظ میکنیم؛ با تمرکز، خلوص نیت و مواردی که ذکر شده.
من هنوز شروع نکردم. چرا نمیتونم همت کنم؟
اگه انگیزهش رو داری پشت گوش ننداز. فقط کافی لقمههای کوچیک برداری تا بشه.🌺💚