منوی دسته بندی

زیر خیمه قرآن – آیه‌های ۱۷و۱۸ سوره بقره

فسطاط القرآن

«فُسطاط» یعنی خیمه. اولین بار بود که این واژه رو میشنیدم و وقتی که خانم‌معلم سرکلاس این واژه رو بکار برد، متحیر با این املا تو دفترم نوشتم:« فصطات»؛ تا وقتی به خونه برمیگردم یادم بمونه که راجع بهش تحقیق کنم.

سوره بقره ملقب به فسطاط القرآن هست. چونکه بخشی عظیمی از احکام و اسامی قرآنی رو دربرگرفته و خیمه‌گاه محکمی هست برای فهمیدن. خانم معلم به نقل میگفت که اگر کسی سوره بقره رو بفهمه و تاکید کرد فقط بقره، یعنی کل قرآن رو متوجه شده. حتی یک روایتی هم برامون نقل کرد که خیلی جالب بود، متاسفانه چون سروگوشم تو کلاس جنبید اسامی رو فراموش کردم و موفق نشدم از گوگل روایت اصلی رو پیدا کنم.

اون روایت یکی دو خطی این بود که:

باید برای جنگی فرماندهی انتخاب میشد؛ حضرت محمد از بین کسانی که حائز فرماندهی بودند کسی رو انتخاب کرد که سوره بقره رو بلد بود.

بعضی از سوره‌های قرآنی در حقشون احجاف شده و اسامی‌شون به ندرت به گوشم خورده؛ اما سوره بقره که دومین سوره قرآنی هست و بسیار بسیار به گوشِ من یکی آشنا؛ این همه غافل بودن ازش چرا ؟

این چند خطی که دیروز سر کلاس ترجمه از سوره بقره شنیدم و غفلتم رو به روم آورد خیلی واسم سنگین تموم شد. و من عاشق سنگینی های این تیپی هستم که وادارم میکنه بیشتر دنبال یادگیری و فهمیدن برم.

قرآنی برای زندگی آیات ۱۷ و۱۸ سوره بقره

پست قبلی، آیات ۶ تا ۱۶ سوره بقره و ادامه ماجرا ۱:

دیدید وقتی جایی آتش روشنه، نور محیط اطراف کمتر میشه و چشم خیره میمونه به آتش؟ روزهای سردی رو تصور کنید که لبوفروشی یه حلبی رو پر از چوب و کارتن‌پاره کرده و با یه جرقه دور خودش رو نورانی کرده. انقدر نور آتیش گیراست و خیره‌کننده که لبوفروش نمیتونه تو تاریکی محیطِ اطرافش چیزی رو تشخیص بده.

حکایت کسانی هم که میگن ما اونها رو به سخره گرفتیم، همینه. اونها فقط دور و بر خودشون رو قادر هستند ببینند و نمی‌تونند درکی از اصل، داشته باشند.

این آدمها انتخاب خودشون بود که با وجود داشتن گوش برای شنیدن، چشم برای دیدن و زبان برای صحبت دوستانه، کور و کر و لال بشند و خدا هم گفته که هیچ امیدی به بازگشتشون نیست.

قرآن رو کم‌کم بخونیم تا بهتر یادمون بمونه🙂

با خودم قرار گذاشته بودم که هر باری که یه پست قرآنی میگذارم، یک صفحه رو تموم کنم. بعد از نوشتن آیه ۱۸ ذهنم قفل شد. نتونستم جلوتر برم.

انگاری حرفی که امروز باید از قرآن میشنیدم تو همین آیه نهفته شده باشه و بهم گفته بسه دیگه هیچی نخون برای امروز. همین که آیه ۱۸ رو متوجه بشی خودش کلیه. برو بقیه روزت رو فقط به این فکر کن که چندبار تو زندگیت به انتخاب خودت کور و کر و لال شدی ؟

______________

۱-این نوشته‌ها، برداشتی آزاد از معانی قرآنیست.

sepideh alipour وب‌سایت

یک نظر

  • […] با فسطاط القرآن باشه؛ نورعلی نوره. راجع به فسطاط قبلا اینجا گفته […]

  • دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *