من مال زنده موندن نیستم
- «من مال زنده موندن نیستم.» هر وقت حالم بده این جمله تو سرم می‌چرخه. کی تموم میشه دردای دنیا؟
- دردای دنیا که تموم نمیشه. نسخه درد رو خودمون برای خودمون می‌پیچیم.
میدونی راه زندگیِ بدونِ دردِ توی این دنیا، دل کندن از دنیاس.
ما از رحمِ مادر اومدیم به رحمِ دنیا که برسیم به اصل زندگی. تو رحمِ اولیه، مادرهامون باید مراقب خورد و خوراک و رفتارشون می‌بودند که معلول و ناقص به دنیا نیایم.
اینجا تو رحمِ دنیا، خودمون باید حواسمون به خوردو خوراکمون باشه که معلول از دنیا نریم.
میدونم که اون دنیا رو مثه من قبول داری. پس من و تو باید از دلِ این دردهایی که خودمون نسخه‌شو برای خودمون پیچیدیم سالم بیرون بیایم.
من و تو نباید معلول از دنیا بریم؛ باشه؟ نَ با یَد. - حرفهات قشنگ بود. اما خسته‌ام از دردهام. دلم میخواد برم کما، بیدار که شدم همه دردهام رفته باشه.
- چه آرزوی عجیبی. شاید منم اگر جات بودم همین آرزو رو میکردم.
اما همیشه شنیدیم که میگن:« خدا به کسایی درد میده که دوسشون داره.» اگه دردهات نمیرن شاید چون هنوز بلند صداش نزدی. میدونم شاید شعاری باشه اما بیا دلمون رو به این شعار خوش کنیم. شعاری که قلبِ آدمو آروم میکنه یه راهکاره. صداش بزن بلند، خیلی بلند؛ جوریکه قلبت بلرزه با اسم خدا؛ جوریکه دل بکنی از هرکی غیر خودش. - آخه وقتهایی که مریضم نمیتونم صداش بزنم. خجالت میکشم با خودم میگم الان خدا باخودش فکر میکنه چقدر پرروام من.
- عجیبی چقدر. دنده‌اش نرم ما رو آفریده که هوامونو داشته باشه. تو مشکلات ازش کمک نخوایم کِی بخوایم؟ بذار بهت بگه پررو اما تو بخواه. خیالت راحت خدا پامون وایساده و عاشق پررو گری‌هامونه.
ولی من هنوز هم خجالت میکشم😞
شاید واسه همینه که از هیچ کسی توقعی ندارم. میدونم اشتباهه ولی خب میگم خدا ما رو آفرید. نگفت تا تهش مسئول تمام بدبختیامون هست. اصلن مگه خدا خودش دل نداره؟ خودش کارو زندگی نداره؟ یه سره وایسه به رفع حاجت مای خطاکار؟ دلم نمیاد مزاحمش بشم. هرچی بده منت گذاشته، اگدم نداد، مال خودشه. طلبکارش که نیستم😞
آخه کار و زندگیش ماییم. خودش گفته، همه چیز رو برای شما آفریدم و شما رو برای خودم. پس طلبکارش باش🥰💕