نکنه ما خودِ خداییم و خبر نداریم (نگاهی به صفحه ۶ قرآن)
از این شوخیا با ما نکن بزرگوار
صفحه ۶ قرآن برام سوال برانگیز شده.
از تصمیمم ترسیدم؛ ( راجع به تصمیمم اینجا گفته بودم) اگه برم جلوتر و کم بیارم چی؟
هدفم رو تو ذهنم تکرار می‌کنم:«سپیده، این تو بمیری از اون تو بمیری‌ها نیست که بری جلو و کم بیاری؛ با توکل داری میری جلو که متوجه بشی. نترس گلم»
حرف فرشته‌ها من رو به فکر میبره. فرشته‌ها از کجا میدونستن که انسان روی زمین قرار هست فساد کنه و خون بریزه؟ که در جوابِ خدا وقتی که گفت:« میخوام یه جانشینی روی زمین قرار بدم» گفتند:« خدا نکن از اینکارا،چرا با خودت لج میکنی؟ ستایش و پرستش میخوای که ما برات انجام میدیم؟ چرا میخوای سری که درد نمیکنه رو دستمال ببندی؟ چرا میخوای یکی رو بیافرینی که چنین و چنانه! از این شوخیا با ما نکن بزرگوار»
💥ما جانشین خداییم روی زمین؟ ما کی هستیم مگه؟ ماچی هستیم؟
زمینِ زمان فرشته‌ها با زمینِ زمان ما یکیه؟
این زمینی که تو آیه ۳۰ سوره بقره ازش نام برده شده، همون زمینی هست که از کتاب «من زمین هستم» محمدصدرا قصه آفرینشش رو خوندیم؟
دانشمندان تا کجای خلقت قبل انسان پیش رفتند که متوجه شدند زمین، ابتدا یه گوله آتیش تندخو بوده که به مرور به شکل امروزی در اومده؟
اون دانشمندانی که اینها رو فهمیده متوجه شده نهایت کهکشان کجاست؟ تهش به چی میرسه؟ اصلا حتما باید دانشمند بود تا فهمید که هدف خلقت زمین چیه؟
خدا چی میدونه که حتی فرشته‌ها هم نمیدونن؛ و حتی ما هم که ناخواسته! جانشینِ خدا شدیم هم راجه به خودمون نمی‌دونیم. نکنه ما خودِ خدا باشیم و خبر نداریم؟!
پارک سرسبز با سرسره یا پارک خشک و برهوت بی سرسره؟ انتخاب با تو
راستی خدا میتونه نیستمون کنه؟ پودر بشیم، تجزیه بشیم و دیگه نباشیم. محو بشیم تا ابد؟ نمیشه نه؟!
خدا که نیستی نمیگیره. ما هم که از روح خداییم. چجوری نیست بشیم حالا؟
نیستی خیلی وحشتناکه، مگه نه؟
صبح یه سر رفتم خودمو تو بهشت دیدم و برگشتم. یهو دلم تنگ شد برای زندگی زمینی، برای اتاق نامرتبم حتی. بعد فکر کن بخوام نیست بشم. نه! نمیخوام فکرش هم کنم.
حالا اگه جهنم سهمم بشه که چقدر دلتنگی توام با حسرت خواهم داشت.
ولی تا ابد یعنی تا کی؟ خسته نشیم یوقت ؟!
- مامان! بهشت و جهنم خوراکیه؟
- نه، اسم مکانه! خوردنی نیست.
- فرقشون چیه؟
- بهشت مثه یه پارک سرسبز میمونه که کلی تاب و سرسره داره.
- جهنم چی؟
- جهنم مثه یه پارک بدون درخت و تاب و سرسره میمونه.
وقتی که آدم و حوا نافرمانی خدا رو کردند و به زمین فرود آمدند، شیطان هم باهاشون زمینی شد؟ یا هنوز در آسمانها در رفت و آمد؟
راستی چرا خدا از خیر خلقت آدم نگذشت وقتی که نافرمانیش رو دید؟ چرا بهش توبه کردن رو یاد داد؟ چرا خواست که مارو نگه داره؟ چرا جانشینهای بهتر نساخت؟ بهتر از ما وجود داره؟
راستی چرا به جن میگن از مابهترون؟! وقتی که ما جانشین و اشرف مخلوقاتیم؟؟؟
خب اون درخت لعنتی چی داشت که آدم و حوا خوردن ازش و باید چنین توبیخ میشدند و ماهم به هوای گناه اونا زمینی میشدیم.
اگه اونها از میوه اون درخت نمیخوردند، مایی به وجود می‌اومد؟
گذشته‌ها گذشته
اصلا بی‌خیال؛ همه‌چیز رو بی‌خیال؛ گذشته رو خیلی خیلی بی‌خیال. هرچی شده که شده. باید ببینم از این به بعد چطور زندگی کنم که نه سیخ بسوزه نه کباب تا یه کباب لطیف و خوشمزه پایان زندگیم از خودم جا بذارم.
مگه نمیگن قرآن کتاب زندگیه؟ خب منم میخونم و انشاالله که راز طبخ کبابِ خوشمزه‌ی سپیده‌ای رو خواهم فهمید.
اگه گیر کردم چی ؟راهش چیه ؟ خب معلومه، چاره کارم تفکر کردنه. قرآن برای همه‌اس و به زبان فهم همه نوشته شده، یکبار زیرو رو کردنش ضرر نداره. حالا اینهمه کتابهای دم دستی خوندیم، یکبارهم با چاشنی تفکر، کتابی رو بخونیم که لقب معجزه گرفته، به کی بر میخوره؟
