راز آفرینش
به نام خداوند بخشنده مهربان
و آنگاه که بر آدمیان نعمت ارزانی شد، پروردگارت به فرشتگان گفت :« من در زمین جانشینی قرار خواهم داد.» فرشتگان چون می دانستند که موجودی که در زمین زندگی میکند، روی به تبهکاری می آورد؛ گفتند : آیا در زمین کسانی را می گماری که در آن فساد می کنند و خون ها می ریزند، در حالیکه ما همراه با ستایشت، تو را تسبیح میگوییم و تقدیس میکنیم؟
گفت: من چیزهایی میدانم که شما نمیدانید.
بقره-۳۰
خانم نویسنده :
نعمت زندگی انسانی،خبری است که خداوند به فرشتگان آسمان داد و در همان حال، دورش را احاطه کردند و پرسیدند:
«چرا ؟ او که قرار است بد باشد در زمین ؟ او که قرار است خون بریزد و آشوب کند ؟ او که فساد میکند و عین خیالش نیست؟ چرا او را می آفرینی ؟ ما که صبح و شب تو را می پرستیم و ذکر تو از لبانمان نمی افتد،چه نیازی به حضور اوست در این جهانِ بی کرانت ؟»
و جواب پرسش هایشان تنها این بود : “من چیزهایی میدانم که شما نمی دانید.”
بقره-۳۰
خدای من سلام
من انسانم، همانی که او را آفریدی ؟ همانی که به فرشتگانت در جوابِ چرایی خلقتم گفتی:«من چیزهایی از خلقت انسان میدانم، که شما نمیدانید.»
راستش را بگویم بودنِ من، اولین نعمتی بود که در دنیا گریبانم را گرفت و با اینحال منِ صاحبِ این نعمت، از درکش عاجزم.
این که هستم، خوب است.
خوشحالم از بودنم با آنکه نمیفهمم راز خلقت را؟هدفت از بودنِ انسان را؟اشرف مخلوقات خواندن آدم ها را ؟
درست است که ترجیحم به هستی است تا به نیستی؛ هرچند که بودن درد دارد و زندگی دشوار است؛ لیکن خوشحال تر میشدم اگر ما هم مثل فرشتگانت بودیم، همه از دم خوب. البته ابلیس را ننگر که اینگونه افتاده است به جان بشریت؛ آن بیچاره را مگر جز ما که از راه به در کرده است؟ حق دارد به تلافی ما را بازیچه دستان لاکردارش کند، از کم جایی رانده نشده است.
خدایا، ما که هستیم ؟
کاش راز خلقتت برمن آشکار میشد؛ راز خلقت موجودی که او را جانشین خود بر زمین دانسته ای… .
