خدا با منه

ز تمام بودنی ها تو همین از آن من باش که به غیر با تو بودن دلم آرزو ندارد.

کودکی سه ساله در خانه خندید

  • sevillana
  • شنبه, ۱۷ آبان ۱۳۹۹، ۰۹:۵۹ ب.ظ
  • ۱۲۵

زنی پشت پنجره ای غبار آلود ایستاده بود.
ابرها آسمان را تسخیر کرده بودند.
خورشید از پشت ابرهای باران زا و دودهای غبار آلود همانند چراغی کم نور،سو سو میزد.

پنجره دلش باران می خواست.
هوا خنک بود.
نسیم می وزید.
نفس کشیدن جایز نبود.

باران نمی بارید.
زنی از پشت پنجره خیره به آسمان گفت:خدایا دوستت دارم.
غروب شد.
 کودکی سه ساله در خانه خندید.
نسیم می وزید.
نفس کشیدن جایز بود.

باران بارید.
زنی از پشت پنجره خیره به زمین خیس گفت: خدایا دوستت دارم.

تاریکی در روز-تمرین اول

  • sevillana
  • جمعه, ۷ شهریور ۱۳۹۹، ۰۹:۴۸ ب.ظ
  • ۷۱
یه تمرین بود که خیلی منتظر بودم انجامش بدم.اما هر بار پیش نمیومد یا من تنبلی میکردم و پشت گوش مینداختم یا شاید هم میترسیدم .میترسیدم که نتونم انجامش بدم.
اون تمرین هم این بود :یه بخشی از یه داستان رو بنویس و بقیه اش رو طبق سلیقه خودت جلو ببر.
پاراگراف اول داستان "تاریکی در پوتین " نوشته بیژن نجدی بهونه ای داد دستم برای نترسیدن و انجام این مدل تمرین... .
چه خوبه که آدم نترسه.نتیجه خوب یا بد مهم رفتن به دل کار.مسلما اولین تمرین بهترین کار آدمی از آب در نخواهد آمد ولی من انجامش دادم و اگر که مداوم باشد که چه بهتر .نباشد هم که چه بدتر و قطعا دیرتر به خواسته ام خواهم رسید.
برای انتشار فرم خام و بدون ویرایش اولین تمرین قطعا دلیل هایی هست،شاید یک دلیلش بالا بردن اعتماد به نفس در خودم باشد و ... .

 

تاریکی در روز
 
 
با اینکه پدر طاهر تصمیم گرفته بود که هرگز لباس سیاهش را در نیاورد،یک بعداز ظهر تابستان مردم دهکده او را دیدند که پیراهن آبی کهنه ای پوشیده است و به طرف رودخانه می رود.
اگر میتوانست تا پاییز زنده بماند ،چهارمین سال تدفین بقچه ای تمام میشد که فقط چند لحظه در آن تکه های جزغاله و سیاه،چشمهای ترکیده و صورتی پر از دندان را دیده بود و به او گفته بودند که این طاهر است.
طاهر پسر شرو شوری نبود.
حادثه ای بود که برایش اتفاق افتاد.
همیشه پیرو حرف مادرش بود و پدرش.
چشم چشم از دهانش نمی افتاد.
دوازده سال بیشتر نداشت و مردم دهکده او را الگوی بچه های خود میدانستند.
به بچه هایشان تو سری میزدند و طاهر را مثال میگفتند.
آن شب مادر در خانه مشغول تدارک شام بود و پدر هنوز از سر زمین بر نگشته بود.
خواهر کوچکترش مشغول بازی با تنها عروسکش بود .
عروسک را با هم درست کرده بودند؛با تکه پارچه هایی که مادرشان به آنها داده بود.
چشمهایش دکمه های کت قدیمی پدر بود و دستانش دو ترکه چوب خشک.
دامنش از اضافه چادر نماز مادر بود و بلوزش از تور سبز .
طاهر آنجا میان مادرش و خواهرش مشغول خواندن درسهای فردایش بود.
هیچ کس نفهمید که آن روز چه شده بود که پدر طاهربه طرف رودخانه راهی شد.
آن هم در آن بعداز ظهر گرمی که همه ترجیحشان ماندن در خانه و نوشیدن چای روبروی باد پنکه بود.
آب داغ رودخانه در آن بعدازظهر قطعا نمیتوانست دلیلی بر زدن تن بر آب باشد.
مادر و خواهر طاهر بر سر و صورتشان میزدند .خون از صورتهایشان جاری بود .
گودالی کنار قبر طاهر کنده بودند برای پدر طاهر.
مردم زمزمه کنان در گوش یکدیگر میخواندند که دیدی آخر از غم فرزند خودش را کشت.
آنشب لباس مادر به گوشه پیک نیک گیر کرده بود.اما طاهر بود که دیگر نبود.
 

آرزوی باران

  • sevillana
  • دوشنبه, ۵ خرداد ۱۳۹۹، ۰۵:۵۱ ق.ظ
  • ۷۵
دومین شب از دومین ماه از چهارمین فصل سال بود.
آسمان پر شده بود از گلوله های ابری پنبه ای .
ماه می درخشید.
هوا لطیف بود؛ لطیفتر از عطر نرگس.
مطبوع تر از بوی یاس.
و زیباتر از رز صورتی.
در یک خانه در یک اتاق دنج و تاریک
پسرک پشت پنجره از ته دل آرزوی باران کرد.
دخترک از ته قلب آرزوی پسر را آرزو کرد.
در آغوش یکدیگر خوابشان برد.
صبح زمین خدا بوی باران گرفته بود.

موضوعات

برچسب ها

آرشیو

درباره من

یک تحلیل گر بازار سرمایه که شغل اصلی اش مادری است.
می نویسد و گیتار میزند.
کتاب میخواند و تحلیل میکند.
عاشق است :
عاشق همسرش.
عاشق پسرانش.
و عاشق زندگی
و باور دارد که :
"خدا با اوست "

تازه ترین مطالب

مطالب پیشنهادی اول

مطالب پیشنهادی دوم

موضوع اول

موضوع دوم

موضوع سوم

موضوع چهارم

موضوع پنجم

موضوع ششم

2019 | حقوق تمامی مطالب محفوظ است.
طراحی: سایت ستاپ